Eindelijk is het zover dat ik kan gaan reizen, na 4 weken Spaanse les, 3 weken vrijwilligerswerk is het morgen zover: om kwart voor 9 plaatselijke tijd ga ik voor een half uur de lucht in naar Coca om vervolgens met een boot 2,5 uur stroomafwaarts te reizen naar La Selva Junglelodge, om a.s. vrijdagmorgen terug te keren naar Quito voor 1,5 dag. Hierover de volgende keer meer, alweer.

Inmiddels heb ik foto´s op Picasa webalbums gezet, maar moet daar nog toevoegen wie er mijn foto´s kunnen zien. Het is een hele klus en het duurt ontzettend lang om foto´s te uploaden; op de site van reismee ben ik van plan om in Baños (vanaf 16 oktober)enkele avonden te besteden om foto´s te plaatsen. Het wordt echt de hoogste tijd!!

Maandag j.l. heb ik de president van Ecuador, Rafael Correa, gezien op het balkon van zijn werkpaleis in het oude centrum van Quito. Heb er nog foto´s van..... Er is iedere maandag om 11 uur ´s morgens wisseling van de wacht en meestal is de president aanwezig, de eerste keer dat ik er was dus niet. Vandaar nogmaals om hem ´live´ te zien.

Heb vorige week met veel plezier gewerkt op het vrijwilligersproject COVI, 2 weken zijn dan echt veel te kort. Alhoewel er veel tijd in de vaat ging zitten, er waren dagen bij van wel 60 kinderen, was er voor de andere helft van de tijd genoeg tijd voor buiten spelen, meehelpen met het huiswerk (rekenen en engels), leerspelletjes op de pc. Ik heb genoten van de kinderen, hun blije gezichtjes en kus(beso) op de wang van sommige kids als je er weer was. Ik heb geleerd hoe je van een plastic fles een mooie bloem kunt maken en een octopus. Tamara en Maria die allebei hard werken om het project te laten draaien, respectievelijk op kantoor en in de keuken. Petje af voor deze dames, geliefd bij alle kinderen. Je zag hoe ze met liefde voor de kids aan het werk waren. Vanwege de christelijke grondslag van het project wordt er ook altijd voor het eten gebeden, Tamara bidt en de kids herhalen het.

Op het project heb ik een jongen ontmoet, Boris uit Colombia, die op straat had geleefd en die door het geloof en Amerikaanse ondersteuning van missionarissen nu zelf bezig is een project op te zetten voor minderjarige moeders, al of niet levend van de prostitutie. Via hem ben ik weer in contact gekomen met Desiree, een Nederlandse van 25 jaar die samen met Boris en nog enkele anderen aan dit project werkt. Samen met Desiree wat wezen drinken/eten en een middag nederlands kunnen praten, wel weer even prettig na 7,5 week.

Dinsdag j.l. moest ik even naar de Academia en zag daar een weegschaal....Kon het niet laten om er even op te gaan staan. Wat ben ik afgevallen, had het al wel gemerkt aan mijn broeken die toch wel erg ruim zaten. 7 kilo in totaal afgevallen in 7 weken, dat gebeurt er dus wanneer je bijna niet snoept en veel moet lopen!

Vanmiddag met Angela, die na 4 wkn vrijwilligerswerk even terug was in Quito, de oude stad bezocht. Heerlijk op een terras in de zon gezeten met een fantastisch uitzicht! Ook nog een ontzettend mooie kerk, de Iglesia de la Compañia de Jesus, bezocht en de Iglesia y Convento de San Francisco.

Oh ja, het schiet me net te binnen. Loop ik afgelopen week in een winkel, hoor ik opeens een Nederlands liedje. De meesten van jullie kennen het waarschijnlijk niet eens, ik weet niet hoe oud het is maar volgens mij is het een lied uit de jaren 30/40. Het is ongeveer zo: Loesje, wie is toch dat snoesje. Verder ken ik het niet, ik was echt verbaasd om het in het nederlands te horen, zomaar vanuit het niets.

Hartelijke groeten!!Gerry