Was ik in eerste instantie van plan om 2 dagen in Torres del Paine te gaan wandelen, door de vertraging had ik geen tijd meer om dit te bespreken bij een travelagency. Dus de volgende dag het dorp in, waar je dan natuurlijk heel veel mensen van de boot tegenkomt. Wat heel gezellig is. Het dorp Puerto Natales vind ik ook een aanrader, niet te toeristisch, wel leuke restaurantjes en winkeltjes, mooie wandelingen langs de kust en natuurlijk de basis voor een tocht naar het Nationaal Park Torres del Paine.

Zo lunch ik met een Braziliaantje en zo dineer ik met een Griekse Amerikaan. Weer een heerlijke pisco sour gedronken en overheerlijk lamsvlees gegeten, dé specialiteit van Patagonië.

Ook gaat het niet altijd goed met je gezondheid gedurende je reis, ik heb geen klagen gelukkig!, ’s morgens ben ik in het hospitaal een medereizigster op de Navimag gaan bezoeken-die op het punt stond om te worden vervoerd naar een beter hospitaal in Punto Arenas. Hoe anders kan het opeens lopen….

De volgende morgen heb ik met een dagexcursie Torres del Paine bezocht, waar net die dag ervoor brand was uitgebroken. Een Israeliet (opgepakt door de politie)die een vuurtje had gemaakt waar dat niet mocht, op droog terrein en ook nog eens wind met stormkracht!. Ik had geen dag later moeten gaan, dat had niet meer gekund - het park werd afgesloten en de wandelaars/hikers geëvacueerd. By the way, er waren heel veel Israelische toeristen in Patagonië, het leek bijna een invasie.

Het was zoals gebruikelijk weer een superzonnige dag, uiteraard met supersterke wind/storm!! Voor mijn doen weer eens vroeg uit de veren, om half 8 vertrek en ja, ik heb ’s morgens gewoon een uur nodig om een uur later weg te kunnen gaan. Alles wat ik daar heb gezien was prachtig, te noemen de torres(torens), de meren, de ijsbergjes, een blauwe waterval. Buiten in het zonnetje, uit de wind, kunnen lunchen – oh, wat heb ik het toch ontzettend goed gehad!!

’s Avonds weer heerlijk gegeten en aan de pisco sour met een Russische (uit Wenen) en een Griek(uit Amerika) – flesje wijn bij het eten. De laatste 5 dagen is het iedere dag na twaalven geworden, was ik niet gewend gedurende mijn reizen en het beviel prima!

Het einde van 2011 is in aantocht en voordat het 2012 is reis ik af naar het Argentijnse deel van Patagonië, naar het stadje El Calafate, waar ook de president van dit land, Christina Kirchner, haar oud en nieuw zal doorbrengen zo verneem ik in de krant.

Na 5,5 week verlaat ik het smalste land ter wereld met een kustlijn van 6.435 km. Met enige weemoed overigens, het jaar loopt ten einde, maar ook mijn reis.

Nog maar niet te veel aan denken, ik heb nog zoveel moois in het vooruitzicht de komende weken. En dat was ook zo!!!

Donderdagavond 6 uur vertrek ik met de bus naar Argentinië. De verwarming stond aan en niet zo’n beetje ook, het leek wel een sauna!. Het was gewoon prettig om 2x uit te moeten stappen, 1x om uit te klaren in Chili en een paar kilometer verder een stempel op te halen voor Argentinië. We hadden geluk, het was niet druk en zo kostte het maar een half uur ipv 2 uur. De reis duurde in totaal 6 uur, zodat ik middernacht in El Calafate aankwam. Met de taxi naar mijn hotel, alleen ik kon niet betalen met Argentijnse pesos – het hotel gelukkig wel – want geen stop onderweg.

Het is wennen om weer alleen te zijn, kan voor het eerst in mijn reis mijn draai niet gelijk vinden in Calafate. Het is er ook nog eens vreselijk duur, zoals in geheel Argentinië, nou ja, de plaatsen waar ik dan ben geweest. Heb dan ook de eerste 2x gewoon te weinig gepind, het max. was bijna overal omgerekend € 180 – zo pin ik dus wat af in Argentinië.

Vrijdag de 30^e heb ik dan ook niet zoveel gedaan, behalve dan wat vluchten geboekt en naar

Sandro in Florianopolis, Brazilië geschreven of hij thuis was en ik graag van zijn uitnodiging gebruik wil maken om naar Brazilië te komen. Iemand die ik eigenlijk maar 2 dagen ken en heb meegemaakt in Peru, maar het voelt goed en vertrouwd om hem te schrijven en er misschien heen te gaan. Ik krijg een enthousiaste reactie terug, dus tickets boeken. Eerst naar de watervallen van Iguazu voordat ik hem ga bezoeken op het mooie eiland.

De watervallen liggen zowel in Argentinië als in Brazilië, bij een drielandenpunt met Paraguay.

Op het buitenterras nog een plaatselijk biertje gedronken, Sholken uit Patagonia, met een groep Duitsers.

Oudjaarsdag heb ik afgesloten met een fantastisch mooie excursie naar de Perito Moreno Gletscher. Indrukwekkend, wat een machtig mooi stuk natuur heb ik daar gezien. De kracht van de natuur, stukken sneeuwijs die afbreken met een geraas en gedonder en dan ook nog te weten dat één derde zichtbaar is en tweederde onder water ligt. De hoge golven die ontstaan, prachtig om naar te kijken. Het weer was hier een beetje miezerig, dus bewolkt, het gaf alleen maar voordeel. Wanneer de zon schijnt schijn je het reliëf van de gletscher minder te kunnen zien.

Oudjaarsavond was niet bijzonder, heb met een vriend uit Turkije gechat die als leraar in Oost-Turkije werkt en geen vakantie had. Het was al nieuw jaar voor hem, ook wel weer speciaal. Om middernacht een glas champagne gedronken en naar het vuurwerk gekeken, wat aan de bar gehangen/gepraat en dat was het!

Nieuwjaarsdag gebruikt om hostels te zoeken, excursie naar Chalten te boeken. Daar de volgende ochtend heen, een busritje van 3,5 uur. El Chalten is een ruim opgezet dorp en bekend van Cerro Torre en Cerro Fitz Roy. Steile en ruige bergen, een uitdaging voor bergbeklimmers van uit de hele wereld.

Naast mij in de bus zat een man uit Madrid, die een lang weekend vrij had en er even helemaal tussenuit wilde, nou dan kom je gewoon 3 dagen naar Patagonië!

El Chaltèn is een vrij nieuw dorp, mooi gelegen tussen de heuvels/bergen.

Heb er heerlijk gewandeld richting Laguna Torre en overnacht en de volgende morgen de bus terug genomen naar El Calafate.

De excursie op een catamaran over het Viedma meer was ook weer geweldig, naar verschillende gletschers geweest, nou ja, bij de Uppsala gletscher konden we niet komen vanwege de ijsbergen- wel bij de Spegazzini gletscher. Dik € 100 betaald voor 1 dag, zonder eten of drinken inbegrepen. Ze weten van prijzen! En soms dringen om een goed plekje aan boord.

Ja, en dat was dan woensdag 4 januari, mijn laatste dag in Patagonië. De komende 3 weken richting noorden, waar de zomer iets warmere temperaturen zal hebben als in het zuiden.

Tot nu toe heb ik gedurende mijn reis niet vaak ’s avonds buiten kunnen zitten, alleen in Santiago was het soms net te doen zonder vestje. Wanneer dat de komende weken wel gaat lukken zou dat mooi meegenomen zijn, tenslotte kom ik hartje winter terug.

Op naar Buenos Aires, Iguazu watervallen, Florianopolis en back to Buenos Aires!!!!